Donnerstag , März 28 2024

Top 10 Türkische Jungennamen 2022

Modernes Gesicht von Izmir
Modernes Gesicht von Izmir
Top 10 Türkische Jungennamen 2022: Modernes Gesicht von Izmir. Mutter mit Tochter

Hier kommen die sieben beliebtesten türkische Jungennamen aus 2022. Im Anschluss darauf eine umfrangreichere Liste mit der jeweiligen Bedeutung des Namens auf Türkisch. Die Liste ist natürlich nicht abschließend.

Top 10 Türkische Jungennamen 2022

  1. Yusuf
  2. Miraç
  3. Aras
  4. Ömer Asaf
  5. Muhammet
  6. Eymen
  7. Mustafa
  8. Kuzey
  9. Mert
  10. Alparslan

A ile başlayan isimler

Acem: 1. Açık ve doğru Arapça konuşamayan kimse 2. İran haklarından birine mensup.
Acun: Dünya, varlık.
Acunal: Dünya’yı fetheden.
Ada: Deniz veya göl suları ile çevrilmiş küçük kara parçası, cezire:
Adem: Dinî inanışlara göre dünya üzerindeki ilk insan
Adin: Cennet.
Adnan: Cennette ölümsüzlüğe ermiş olan kimse.
Affan: Kötülükten kaçınan, temiz.
Afgan: Çabuk sinirlenen.
Afra: 1. Beyaz toprak. 2. Ayın 13. gecesi.
Afşin: Silah, zırh.
Agâh: Bilen, bilgili, haberli, uyanık.
Agir: Ateş.
Ahmet: 1. Allah’a şükreden. 2. Övülmeye layık, övülen.
Ahter: Yıldız.
Akil: Aklı selim, akıllı.
Akın: 1. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın. 2. Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması.
Akşın: 1. Az beyaz, beyazımsı.2. Kıllarında ve gözlerinde bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı beyaz olan hayvan veya insan.
Aktuğ: Türk mitolojisinde iyilik tanrısı
Ala: 1. Karışık renkli, çok renkli, alaca. 3. Kekliğin boynundaki siyah halka.
Alangu: Altından geyik.
Alaz: 1. Alev. 2. Ağaçsız, açıklık yerler. 3. Gösteriş, haşmet.
Alçin: Kızıl ve parlak renkli küçük bir kuş.
Algın: 1. Sıcak kanlı, sevimli. 2. Aşık, sevdalı. 3. Cılız, zayıf.
Ali: 1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
Alim: Bilgin
Alkım: Gökkuşağı
Alp: 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
Alparslan: 1. Bir Selçuklu hükümdarı. 2. Aslan kadar güçlü erkek.
Alpay: Yiğit, mert.
Alper: Yiğit, kahraman erkek.
Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse.
Altan: Altın
Altay: Türk mitolojisinde dağ tanrısı
Altunç: 1. Kırmızı bir bakır alaşımı. 2. Kırmızı gözlü.
Amber: 1. Güzel koku. 2. Güzellerin saçı.
Amir: 1. Neşe veren, şenlendiren. 2. Devlete ait.
Andaç: 1. Ajanda, hatırlatıcı. 2. Anılar, hatıralar.
Aral: Birbirine yakın adalar topluluğu.
Aram: Sakin, huzurlu.
Aras: 1. Sahip çıkılan. 2-Hazad Denizi’ne dökülen nehir.
Ardıç: Güzel kokusu ile bilinen bir ağaç türü.
Ardil: Yürek ateşi.
Ardıl: Birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse.
Aren: 1. Çölde bulunan en parlak ve gösterişli kum. 2. Çöl kumu. 3. Parlak kum tanesi.
Arif: Çok anlayışlı ve sezgili kimse.
Arjen: Volkan alevi
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Arman: 1. Özlem, hasret. 2. Pişmanlık, teessüf.
Artuç: Ucuna sivri demir eklenmiş mızrak.
Artuk: Ünlü bir Selçuklu emiri.
Arya: Operalarda solistlerden birinin orkestra eşliğinde söylediği, genellikle kendi içinde bütünlüğü olan parça.
Asaf: 1. Vezir. 2. Hazreti Süleyman’ın veziri.
Asi: Başkaldırıcı, dikbaşlı.
Asil: Soylu
Asım: 1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.
Aşkın: 1. Ölçüyü kaçırmış olan, coşkun. 2. Muadillerinden yeğ, üstün. 3. Fazla
Atabey: Devlet yönetiminde bir rütbe, lala.
Atakan: Hükümdar ata, soylu
Atay: Tanınmış, ünlü.
Atlas: 1. Üstü ipekten, altı pamuktan kumaş. 2. Büyük harita. 3. Köse, tüysüz.

Attila: Avrupa Hun Devleti’nin en güçlü kağanı. Atıl/İtil/Atal
Ayas: 1. Dolunay. 2. Mehtap.
Ayaz: 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap. –>
Aytek: Ay gibi.
Aytekin: Ay prensi.
Azad: Özgür.
Azer: Ateş.
Aziz: 1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.


B ile başlayan isimler


Bağdaş: Dost, yakın arkadaş.
Baha: Güzellik, zarafet.
Bahadır: Savaşlarda gücü ve yılmazlığıyla üstünlük kazanan veya yiğitlik gösteren kimse. –> Detaylı Bilgi…
Bakanay: 1. Açık, ortada. 2. Gökyüzünde duran ay.
Baki: 1. Sürekli.2. Bir şeyden artan miktar.3. Öteki.
Balaban: 1. Yüce, ulu. 2. Çocuk ya da yavru.
Balamir: Ünlü bir Türk kağanı.
Balkan: Sarp ve geniş ormanlıklarla bezeli sıradağlar.
Bangu: Gök gürültüsü.
Baran: 1. Yağmur 2. Yağmur mevsimi
Barayı: Öncesi, başlangıcı olmayan.
Barçın: İpekli bir kumaş.
Barın: 1. Güç, kuvvet. 2. Orta Asya beyliği 3. Bütün, tamam.
Barış: 1. Barışma işi. 2. Savaşın bittiğinin bir antlaşmayla belirtilmesinden sonraki durum.3. Böyle bir antlaşmadan sonra insanlık tarihindeki süreç.4. Uyum, karşılıklı anlayış ve hoşgörü ile oluşturulan ortam.
Barlas: Savaşçı, kahraman erkek.
Bartu: 1. Varlık, servet 2. Varılacak yer, hedef 3. Eski bir Türk kağanı
Başbuğ: Eski Türklerde ordunun başındaki komutanlar ya da hükümdarlar.
Batır: Kahraman, savaşçı yiğit.
Batur: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır.
Baver: İnanan, emin.
Bayer: Zengin ve varlıklı kimse.
Baykan: Zengin, varlıklı ve güçlü.
Bayram: 1. Ulusal veya dinsel bakımdan önemi olan, kutlanan gün. 2. Sevinç, neşe.
Baysal: Soylu, ünlü ve köklü kimse.
Bedir: Ayın on dördüncü gecesi, dolunay.
Bedrettin: 1. Dinin ışığı, nur. 2. Din konusunda bilge.
Behçet: 1. Güleryüzlülük. 2. Şirinlik, sevimlilik. 3. Mutluluk.
Behlül: 1. Çok gülen, güleç. 2. Hayır sahibi, iyi insan.
Behram: 1. Merih yıldızı. 2. Ayın 20. günü.
Belen: 1. Dağlık, sarp yer. 2. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. 3. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. 4. Issız yer.
Belgin: 1. Kesin olarak belirlenmiş, bilinen. 2. Alamet, iz.
Belin: Şaşkın.
Berat: 1. Osmanlı’da imtiyaz gösteren belge. 2. Resmi belge, imtiyaz nişanı.
Beren: 1. Güçlü, kuvvetli 2. Akıllı, zek,. 3. Tanınmış, ünlü.
Berker: Kişiliği güçlü ve sağlam kişi.
Berkin: Güçlü, kuvvetli.
Besim: Güler yüzlü erkek.
Beste: Bir müzik eserini oluşturan ezgilerin bütünü
Bilge: Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Bilgen: Derin bilgi sahibi kimse.
Binali: Ali’nin oğlu.
Bircan: Eşi benzeri olmayan, tek.
Birtan: Yalnız, tek. –
Boğaç: Küçük yaşta boğa öldürdüğü için kendisine bu ad verilen, Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman.
Boğaçhan: Küçük yaşta boğa öldürdüğü için kendisine bu ad verilen, Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman
Bora: Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına.
Boran: 1. Bora. 2. Sis, duman. 3. İç sıkıntısı. 4. Yaban güvercini.
Buğra: Erkek deve.
Bulut: Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç Gecesi’ndeki biniti.
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı.2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad.3. Ökse otu.
Burçak: Işkın, filiz.
Burhan: Kanıt, delil, ispat.


C ile başlayan isimler


Cafer: 1. Akarsu, çay. 2. 12 imamın 6.’sının da ismi.
Cahit: Elinden geldiği kadar çabalayan, azmeden.
Cahiz: 1. Gözü pek, cesur. 2. Gözleri büyük kimse
Canalp: Özünde güç, yiğitlik, mertlik bulunan kimse.
Canay: Ay gibi temiz ve parlak yüzlü kimse.
Canbek: 1. Gözü pek, cesur. 2. Güçlü, kuvvetli.
Canberk: Güçlü, sağlam yapılı.
Caner: Genç ve dinamik, delikanlı.
Cansen: Sevilen ve hoşlanılan kimseye hitaben.
Canset: Genç kraliçe ya da prenses.
Cansu: Hayat ve tazelik veren su, sevgili, sevimli.
Celal: 1. Öfke, sinir. 2. Büyüklük, yücelik. 3. Allah’ın büyüklük ifade eden sıfatları.
Celalettin: 1. Din için savaşan. 2. Dine göre övülmüş.
Celil: Büyük, ulu.
Cem: 1. Toplama, derleme. 2. Hükümdar, sultan. 3. Hem Büyük İskender’in hem de Hz. Süleyman’ın lakabı.
Cengiz: Moğol İparatorluğu’nun kurucusunun ismi.
Cenk: Savaş, harp.
Cenker: İyi savaşan, savaşçı, kahraman.
Cevahir: Kıymetli taşlar.
Ceyhan: Akdeniz’e dökülen bir nehir.
Ceyhun: Tevrat’a göre cennetin 4 nehrinden biri.
Cezmi: 1. Cezm hakkında. 2. Kesin karar ve niyetlerle alakalı.
Cihan: 1. Dünya’da yaşayan tüm canlılar. 2. Yeryüzü, dünya.
Cihangir: 1. Dünyaya egemen olan kimse. 2. Dünya fatihi.
Cihat: Din, İslam uğruna düşmanla savaşma.
Cudi: 1. Cömert. 2. İyi, hayırsever.
Cumali: Cuma günü doğan.
Cumhur: 1. Halk, tebaa. 2. Kalabalık. 3. Takım, grup.
Cüneyt: Asker, savaşçı.


Ç ile başlayan isimler


Çağan: Bayram, şenlik.
Çağatay: 1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerinin lehçelerinden dolayı aldığı ünvan.
Çağdaş: 1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt.
Çağın: Yuıldırım.
Çağlar: 1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.
Çağrı: 1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.
Çakır: Mavi benekli, maviye çalan gözleri olan kimse.
Çapan: Ulak, postacı, haber getiren.
Çelebi: 1. osmanlı’nın ilk zamanlarında şehzadeler için kullanılan bir ünvan. 2. Şehir terbiyesi almış, bilgili, eğitimli kimse.
Çelen: 1. Yakışıklı, güzel gözüken. 2. Tepelerin kar tutmayan zirvesi. 3. Becerikli ve kurnaz kimse.
Çelik: 1. Su ile sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü ve kuvvetli kimse.
Çetin: 1. İnatçı, azimli. 2. Sert ve işlenmesi zor.
Çevrim: 1. Bir süreklilik içinde değişim. 2. Sınır. 3. Girdap.
Çilen: Çişe, hafif yağış.
Çınar: 1. Boyu 30 m.ye ulaşabilen, kalın dallı, çok uzun ömürlü bir ağaç türü. 2. Dayanak, destek, güç alınan kimse.
Çolpan: Çoban Yıldızı, Zühre, Venüs.


D ile başlayan isimler


Dalga: 1. Denizin rüzgarla kabarması sonucu oluşan hareketlilik. 2. Denizdeki hareketli su kütlesi.
Dalyan: 1. Deniz, göl ve nehirlerde kıyılara yakın kurulan büyük balık avlama yeri. 2. Denizde yüzeye yakın yosunlu kaya. 3. Deniz kıyılarında ve denizin dibinde dalgalı biçimde görülen kum.
Daniş: 1. Bilim, bilgi. 2. Bilhi sahipleri.
Delal: Sevgili, değerli.
Deniz: 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok, bol.
Deren: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren
Derin: 1. Çok gelişmiş, çok ilerlemiş. 2. Yoğun. 3. İçten gelen.
Derviş: 1. Bir tarikata girmiş, onun yasa ve törelerine bağlı kimse. 2. Alçak gönüllü, hoşgörülü kimse.
Derya: 1. Deniz. 2. Çok bilgili, engin kimse. 3. Çok, pek çok.
Deste: Bağlam, demet, 10 parçadan oluşan bütün.
Deva: İlaç, çare.
Devin: Hareket.
Devrim: Dünya görüşünde, felsefede, bilimde, sanatta veya toplumsal düzende birdenbire olan niteliksel değişme.
Dicle: 1. Uzun ve büyük nehir. 2. Türkiye’den geçen ve Irak’ta denize dökülen bir ırmak.
Didar: 1. Görüş, görme gücü. 2. Yüz, çehre, suret.
Dilaver: Yiğit, yürekli
Diyar: Ülke, dünya.
Dizdar: Kale muhafızı.
Doğa: 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü.
Doğan: 1. Doğan, dünyaya gelen.2. Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Doğu: Güneşin doğduğu yön, gündoğusu.
Dolunay: Ayın bütün olarak görüldüğü hali.
Doruk: 1. Tepe, en yüksek yer, uç, zirve. 2. En üstün başarı düzeyi. 3. Kibirli.
Duha: 1. Kuşluk vakti. 2. Kur’an-I Kerim’de sure.
Duygun: Hislerini yoğun yaşayan, duygusal.


E ile başlayan isimler


Ebrar: 1. İyi huylu. 2. Dürüst. 3. İyi ve salih kul.
Edip: 1. Terbiyeli, saygılı, nazik kimse. 2. Edebiyatla uğraşan kimse.
Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek
Efe: 1. Batı Anadolu köy yiğidi. 2. Ağabey.3. Kabadayı.
Ege: 1. Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse. 2. Yaşça büyük. 3. Sahip
Egemen: Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan.
Ekin: 1. Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür.
Elfida: Feda etme, gözden çıkarma, verme.
Elvan: 1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.
Emek: 1. Uzun ve yorucu çalışma. 2. Bir amaç uğruna harcanan yoğun beden ve zihin gücü.
Emin: 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan.
Emir: 1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade. –
Emre: Tutkuncasına aşık, müptela.
Ender: Çok az, çok seyrek, az bulunan.
Enes: 1. İnsan. 2. Soylu Arap atı.
Engin: 1. Açık deniz. 2. Ucu bucağı görünmeyecek kadar çok geniş. 3. İyi, güzel, temiz, sağlam.
Enis: Yakın arkadaş, dost
Ensar: Yardımcılar, koruyucular.
Erdem: Ahlakın övdüğü iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk gibi niteliklerin genel adı, fazilet.
Erem: Cennet.
Eren: 1. Erkek. 2. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse. 3. Deneyimli, akıllı kimseler. 4. Dost. 5. Hayırlı çocuk.
Erim: 1. Bir şeyin erebileceği uzaklık. 2. İyi bir şeye işaret olan durum. 3. Sevgi. 4. Müjde. –> Detaylı Bilgi…
Erin: Erginleşmiş kimse.
Erkan: Yiğit, erkek soydan gelen kimse.
Erkin: Hiçbir koşula bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, özgür.
Erman: 1. Arzu, istek. 2. Yerinme ve pişman olma.

Erol: Er ol. Asker
Eşref: Çok onurlu, çok şerefli kimse.
Eymen: 1. Daha uğurlu, daha bereketli.2. Sağ tarafta olan.
Eyüp: 1. Çok ıstırap çeken kimse.2. Kuran’da adı geçen ve „sabırlı insan“ örneği olarak gösterilen peygamber.
Ezel: Başlangıcı, öncesi olmayan geçmiş zaman, öncesizlik.


F ile başlayan isimler


Faruk: Haklıyı ve haksızı ayırma gücüne sahip olan, adil.
Fatih: 1. Fetheden, zafer kazanan. 2. Açan, kapılar açan. 3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet’in lakabı.
Faysal: 1. Kesin hüküm, karar. 2. Keskin kılıç. 3. Hakim.
Fazıl: Erdemli.
Fehim: Anlayışlı, zeki, akıllı kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu
Ferruh: 1. Uğurlu, kutlu, mübarek. 2. Aydınlık.
Feyyaz: 1. Bereket ve bolluk veren. 2. Allah.
Feza: 1. Uzay. 2. Geniş alan. 3. Geniş ova.
Fırat: 1. Tatlı su. 2. Türkiye’nin en uzun nehri
Furkan: 1. Doğru ile yanlışı ayırt edebilen.


G ile başlayan isimler


Galip: Üstün gelen, yenen, kazanan.
Gani: 1. Zengin, varlıklı. 2. Bol. 3. Allah adlarındandır.
Gazi: 1. Düşmanla savaşan veya savaş yapmış kimse. 2. Savaştan sağ ve zafer kazanmış olarak dönen kimse.
Gencer: Yeni, taze, körpe.
Giray: Eskiden Kırım hanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı san.
Göğem: Yeşile çalan mor.
Gökçek: 1. Güzel, sevimli, hoş kimse. 2. Yiğit, cesur. 3. Taze, körpe.
Göksun: „Yüksel, yücel“ anlamında kullanılan bir ad.
Gönenç: Refah, huzur, mutluluk.
Görkem: Gösterişli, göz alıcı olma
Gurbet: Doğup yaşanılmış olan yerden uzak yer, gurbetlik
Güneş: Gezegenlere ve yer yuvarlağına ışık ve ısı veren büyük gök cismi.
Güney: 1. Temel yönlerden biri. 2. Güneş gören yer.
Güven: Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, sevinç, mutluluk.


H ile başlayan isimler


Hakan: 1. Türk, Moğol ve Tatar hanları için „hükümdarlar hükümdarı“ anlamında kullanılan bir unvan. 2. Osmanlı padişahlarına verilen unvan.
Haki: Yeşile çalan koyu sarı renk, toprak rengi.
Halim: 1. Yumuşak huylu, sert olmayan. 2. Allah’ın adlarındandır
Hasan: 1. Güzel ve iyi olan. 2. Güzel sevgili. 3. Güzel ve hayırlı iş.
Hasret: Özlem
Hayati: 1. Hayatla ilgili. 2. Büyük önem taşıyan, önemli.
Hazan: Sonbahar.
Hazar: Barış.
Hevi: 1. Umut 2. Düş, rüya.
Hicret: Bir ülkeye göç etmiş olan, göç etme.
Hidayet: Doğru yol, hak olan Müslümanlık yolu.
Hikmet: Gizine, sırrına erişilemeyen. –
Hüseyin: 1. Hür, özgür. 2. Güzellik, güzel sevilen, ruh güzelliği.


I ile başlayan isimler


Ildır: 1. Alacakaranlık. 2. Parıltı, ışıltı.
Ildız: Yıldız.
Ilgaz: 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın. 3. Batı Karadeniz’de bir dağ.
Irız: Cesur, yiğit, kahraman
Irak: Uzak.
Iraz: Uzak.
Işkın: Filiz.


İ ile başlayan isimler


İhsan: 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.
İldem: Yaptığı işin sonucunu beğenmeyen, pişman.
İldeniz: Ülkenin denizi.
İlhan: 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san.
İlke: 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı.
İmer: Zengin, varlıklı.
İmge: Hayal, hayal ürünü.
İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği.
İsmet: 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.
İzlem: Ululuk, kutsallık.


K ile başlayan isimler


Kaan: 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad
Kader: 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih.
Kadir: 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah’ın adlarındandır
Kağan: 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
Kalender: Aza tamah eden, alçakgönüllü, sade.
Kamber: 1. Köle, itat eden. 2. Dost, arkadaş.
Kamil: 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Parlak kırmızı.
Kasım: 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi.
Kayan: 1. Akarsu, nehir, sel. 2. Taş yığını
Kayra: Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan
Kazım: Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
Kemal: 1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik.2. En yüksek değer.
Kenan: 1. Cennet. 2. Filistin, Hz. Yakup’un ülkesi.
Kenter: Şehir terbiyesi almış, kentli.
Kerem: 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
Kerim: 1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük
Kıraç: Su bulunmayan, verimsiz toprak.
Kıvanç: Övünç, iftihar. –>
Korkut: 1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.
Kubilay: Ünlü bir Moğol Hükümdarı, Kubilay Han.
Kunter: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Kurtuluş: Zor bir dorumdan başarı ile sıyrılma, rahata erme.
Kutay: Uğurlu ay.
Kuzey: 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.


L ile başlayan isimler


Laçin: 1. Yiğit. 2. Kartal. 3. Şahin. 4. Atmaca.
Lami: 1. Sert bakışlı, çatık kaşlı. 2. Aslan.
Latif: 1. Yumuşak huylu. 2. Şakacı.
Lemi: Parıltı, ışıltı.
Levent: 1. Boylu boslu yakışıklı kimse.2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci.
Lokman: Doğru ve adaletli davranan kimse.
Lütuf: 1. İyilik, güzellik, hoşluk. 2. Bağış, ihsan.


M ile başlayan isimler


Mahir: Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Mahir: Bir şeye sahip, bir şeyi olan, mülk sahibi
Mahur: Klasik Türk müziğinde bir makam.
Malik: Bir şeye sahip, bir şeyi olan, mülk sahibi.
Mansur: 1. Yardım, destek alan. 2. Allah’ın yardımı ile galip gelen.
Mavi: Gökyüzünün rengi.
Maya: 1. Asıl, öz, kendi, yaradılış. 2. İktidar, güç. 3. Bilgi. 4. Para, mal. 5. Dişi deve. 6. Uzun hava, türkü.
Mazhar: Onurlanma.
Mecnun: Delicesine seven.
Mehmet: 1. Yerlerde ve göklerde övülen. 2. Övgüye layık. 3. Muhammed isminin kısaltılmış hali.
Melikşah: Ünlü Büyük Selçuklu hükümdarı.
Melodi: Belli bir kurala göre yaratılan, kulağa hoş gelen ses dizisi.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Meriç: Kuş iskeleti.
Merih: 1. Ateş rengi.2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.
Mert: 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.
Mesut: Mutlu, sevinçli, bahtiyar.
Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü.
Meva: 1. Yurt, memleket. 2. Sığınılacak, güvenilir yer
Mısra: Şiirin dizelerinden her biri.
Miraç: 1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet’in göğe yükselmesi. –> Detaylı Bilgi…
Mirkelam: Konuşması nazik ve kibar olan.
Mirza: 1. İranlılara özgü „beyzade“ anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.
Mizgin: Müjde, iyi haber.
Murat: 1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.
Murtaza: Allah’ın razı olduğu kişi.
Musab: 1. Başına bir kötülük, felaket gelmiş olan. 2. Hastalığa yakalanmış, tutulmuş, uğramış.
Mustafa: 1. Seçilmiş kişi. 2. Hz. Muhammed’in isimlerinden biri.
Muştu: Müjde, sevindirici haber.
Mücahit: Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.
Müjdat: Müjdeler, sevinçli haberler.
Mümin: 1. İnançlı, iman eden. 2. Müslüman.
Mümtaz: 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
Münir: Parlayan, ışıltı saçan.


N ile başlayan isimler


Nadir: Seyrek, az bulunur.
Necip: Soyu temiz, soylu.
Neşet: Meydana gelme, oluşma
Nesim: 1. Yumuşak esinti, yel. 2. Yumuşak huylu
Nevzat: Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.


O ile başlayan isimler


Oflaz: 1. Eksiksiz, tam. 2. Yakışıklı, hoş görünen. 3. Eflatun renkli.
Oflazer: 1. Yakışıklı. 2. Cesur, yiğit.
Ogan: 1. Okan. 2. Oğuz. 3. Anlayışlı.
Ogün: Özel bir günde doğan.
Oğuralp: Samimi, içten erkek.
Oğuz: 1. Mübarek, saf ve temiz yaratılışlı. 2. Güçlü. 3. Türk efsanelerinde geçen ünlü bir kahraman.
Oğuzalp: Oğuz boyundan gelen Türk savaşçı.
Okan: 1. Oğuz. 2. Anlayışlı.
Okay: Baht, talih.
Oktay: Sinirli, öfkeli.
Okutan: Eğitim ve öğretim işini yapan.
Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz.
Olca: Savaş ganimeti.
Olcay: Baht, talih, şans.
Olgun: Bilgi ve görgü bakımından zengin kimse.
Omaç: Hedef, gaye, amaç.
Omay: Seçkin, seçilmiş kimse.
Onaran: 1. Başarılı olan. 2. Daha iyi bir duruma getiren, tedavi eden.
Onat: 1. İyi yaradılışlı, düzgün kimse. 2. Dürüst.
Ongu: Mutluluk, iyilik.
Ongun: 1. Kutlu, uğurlu, şans getiren. 2. Bolluk, bereket. –
Onur: 1. öz saygı. 2. Başkaları tarafından saygı duyulmaya neden olan değer, şeref.
Onural: Şan, şeref kazan, saygı duyulan biri ol.
Oray: 1.Ateş kırmızısı. 2. Şehirli.
Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız.
Orçun: Peşden gelen, ardıl.
Orgun: Gizli, gizemli.
Orhon: 1. Orta Asya’da ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüce Hun.
Orhan: Şehir yöneticisi, hakim.
Orhun: 1. Orta Asya’da ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüce Hun.
Orkun: Yüce, ulu Hun.
Ortan: Tan renginin kızıllığı.
Ortunç: Alev kırmızısı tunç.
Orun: 1. Makam, öenmli yer. 2. Gizemli, gizli.
Osman: 1. Bir kuş veya ejderha. 2. Osmanlı Devleti’nin kurucusu; Osman Gazi.
Otay: Alev kızıllığında ay.
Ozan: Şiirler yazan, şair.


Ö ile başlayan isimler

Ömer: 1. Yaşamın sırrı. 2. Haklı ve haksızı ayırabilen, adil. 2. Canlılık, yaşama nedeni.
Ömür: Yaşam, yaşayış, hayat
Önen: Hak, adalet.
Öner: Önde,başta gelen.
Öykü: 1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.2. Hikâye
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Özbay: Yiğit, Türk Alpi.
Özbek: Özü güçlü, yiğit.
Özbey: Yiğit, Türk Apli.
Özer: Yiğit, doğru kimse.
Özgü: 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
Özgün: 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
Özgür: 1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.


P ile başlayan isimler


Pamir: 1. Dünya’nın çatısı. 2. Orta Asya’da dağ.
Pars: Anadolu kaplanı
Payam: Badem.
Payiz: Güz, sonbahar.
Pekin: Üzerinde şüphe olmayan, kesin doğru.
Peren: Ülker yıldızı
Polat: 1. Çelik. 2. Güç, kuvvet. –
Poyraz: 1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü.


R ile başlayan isimler


Rahim: 1. Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. 2. Tanrı´nın adlarından.
Rahman: 1. Ayrım gözetmeksizin tüm canlılara merhamet eden, koruyan. 2. Tanrı’nın adlarından.
Ramazan: 1. Arabi ayların dokuzuncusu, oruç tutulan ay. 2. Bu ayda doğanlara verilen ad. Bilgi…
Recep: 1. Gösterişli, heybetli. 2. Arabi ayların yedincisi ve kutsal sayılan üç aylardan birincisi.
Refik: 1. Arkadaş, yoldaş. 2. Koca, eş. 3. Yardımcı.
Reha: 1. Kurtulma, kurtuluş. 2. Ar. Bolluk, genişlik, varlık.
Reşit: 1. Doğru yolu tutan. 2. İyi hareket eden, akıllı. 3. Ergin.
Resul: 1. Elçi. 2. Peygamber.
Rohat: 1. Güneşin doğuşu 2. Aydınlık gün
Ruhi: Ruhsal, ruhla ilgili.
Rüzgar: 1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel.


S ile başlayan isimler


Sabah: Günün ilk saatleri.
Sabri: Sabırla ilgili, sabrı bol.
Sacit: Secde eden.
Sada: Yankı.
Sadi: Mutlulukla igli, uğurlu, şanslı.
Sadık: 1. Sadakatli. 2. Doğru, yalan olmayan.
Sadun: Mübarek, kutlu, ulu.
Safa: 1.Endişeden uzaklık, ferah, rahat. 2. Saflık, berraklık.
Saffet: Saflık, temizlik.
Safir: Mavi renkli, değerli bir taş.
Sahil: Deniz ya da göl kıyısı.
Sahir: Gece uyumayan.
Sahra: Çöl.
Saki: Kadehlere içki dolduran, dağıtan.
Sakman: Uyanık, gözü açık.
Salah: 1. Barış. 2. Düzelme, iyileşme.
Salih: Dinin emir ve yasaklarına uyan.
Salman: Özgür.
Saltık: Özgür, başıboş.
Saltuk: Ünlü bir Türk hükümdarı.


Ş ile başlayan isimler


Şaban: Arabi ayların sekizincisi, ramazandan önce gelen ay.
Şadan: Neşeli, keyfi yerinde
Şafak: Güneş doğmadan önce ufukta beliren aydınlık.
Şahin: Oldukça büyük boylu, yırtıcı kuş.
Şehsuvar: İyi ata binen yiğit erkek.
Şevket: Büyüklük, heybet.
Şeyhmus: Hükümdar soyundan gelen.
Şimal: Kuzey.
Şirin: Tatlı, sevimli, cana yakın.
Şiyar: Farkında olan, uyanık.


T ile başlayan isimler


Taha: Kuran-ı Kreim’im 120. suresi.
Talas: 1.Rüzgarla kalkan toz. 2. Kaırga, fırtına.
Talat: Yüz güzelliği.
Talay: 1. Dal gibi ince ve ay kadar güzel. 2. Büyük göl, deniz.
Talha: 1. Cennette yeri olan. 2. Cennetle müjdelenen on sahabiden biri.
Talu: Seçkin, üstün.
Tamay: Dolunay.
Tan: 1. Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak vakti. 2. Sabah akşam esen serin rüzgâr.
Tanju: 1. Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ünvan. 2. Yücelik, ululuk.
Tansu: 1.Doğaüstü olay, mucize. 2. Doğaüstü ve hayran olunası güzellik.
Tardu: Hediye, armağan.
Tayfun: Çin Denizi’nde ve Hint Denizi’nde görülen güçlü kasırga.
Taylan: Uzun boylu.
Tolga: Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık.
Tolunay: Dolunay’a ayın on dördünde verilen isim.
Toprak: 1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.
Tufan: 1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur.
Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.
Tuğrul: Yırtıcı bir kuş.
Turan: 1. Turancıların dünyadaki bütün Türkleri birleştirerek kurmayı amaçladıkları ülkenin adı.2. Türklerin Orta Asya’daki en eski yurtları.


U ile başlayan isimler


Uçar: 1.Uçucu, uçan. 2. Özgür.
Ufuk: 1. Gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış. 3. Çevre.
UfUktan: Ufuk çizgisini saran sabah aydınlığı.
Uğur: 1. Şans, talih. 2. İnsana iyilik getirdiğine inanılan kaynak.
Uğuralp: Şanslı, hayırlı yiğit.
Uğuz: Kutsal, mübarek.
Uğraş: Kötülük ve güçlükle mücadele.
Ulualp: Çok erdemli, yüce erkek.
Ulubay: Saygın ve erdemli erkek.
Ulubek: Saygınlığı olan yiğit.
Uluberk: Saygın, erdemli ve yüce erkek.
Uluç: Selçuklular zamanında Türk beylerine verilen san.
Uluer: Saygın, yüce yiğit.
Ulaş: Amacına ve isteğine kavuş.
Umur: Görgü, bilgi.
Umural: Görgü, bilgi ve deneyim kazan.
Umuralp: Görgülü, bilgili yiğit.
Umut: 1.Ummaktan doğan, ümit edilen. 2. Ümit. –
Uman: Umutlu.
Umar: 1. Çare, deva, çıkar yol.
Uruç: Yukarı çıkma, yükselme.
Ural: Haza Denizi’ne dökülen ırmak ve çevre sıradağlar.
Uraz: Şans, talih.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Utku: Emek sonucunda ulaşılan zafer.
Utkan: 1. Soylu, şerefli bir soydan gelen. 2. Zafer kazanan, muzaffer.
Uygur: 1.Tarihi mirası çok zengin bir Türk ulusu. 2. Uygar, medeni.
Uygar: Medeni.
Uzay: Bütün canlı ve cansız varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk, evren.
Uzbay: Becerikli ve akıllı kimse.


Ü ile başlayan isimler


Ülker: Boğa burcunda yedi yıldızdan oluşan takım
Ülkü: Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey.
Ümit: Umut
Ümran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk.


V ile başlayan isimler


Vaha: 1.Çölde bulunan su. 2. Nadir, az bulunur.
Vahap: Bağışlayan, affeden.
Vahit: Tek, bir, yalnız.
Vecihi: Güzellik, hoşluk.
Vera: Günah ve haramdan kaçmak için şüpheli şeylerden uzaklaşma, takva.


Y ile başlayan isimler


Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan
Yağızer: Karayağız yiğit, esmer.
Yağmur: Havadaki su buğusu-nun yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumunda olanı.
Yalçın: Sarp.
Yalım: Ateşin dili, alaz, alev.
Yalın: Sade, gösterişsiz.
Yalkın: 1. İnce, zayıf yapılı. 2. Tek başına, yalnız.
Yamaç: 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın
Yaman: 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
Yankı: Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması
Yarkın: Güneş aydınlığı, düneş ışığı, şimşek.
Yaşar: Ölmez.
Yaşıl: Erkek ördem.
Yasin: Kur’an surelerinden biri.
Yaşın: Işık, şimşek, güneş parçası.
Yasir: Yolu sol olan. –
Yaver: Yardımcı, hizmetkar.
Yavuz: 1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.
Yazgı: Karder.
Yekta: Tek, eşsiz, benzersiz.
Yener: Zafer kazanan.
Yıldır: Parıldayan, ışık saçan, parlayan.
Yıldıray: Ay gibi parlayan, ışık saçan
Yılmaz: Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.
Yiğit: 1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
Yoldaş: Dost, aynı hedefe gidilen arkadaş.
Yosun: Çoğu sularda, ağaç veya taşların üzerinde yetişen tallı bitkiler.
Yunus: Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan. Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.
Yuşa: Peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nün
Yüksel: Zafere, amaca ulaşma, başar, zafer elde etme.


Z ile başlayan isimler


Zahir: 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
Zahit: Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
Zeki: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ziverbey: Süs, bezek.
Zühtü: Her türlü dünyevi zevke ara verip kendini ibadete veren
Zülfikar: Hz. Muhammed’in Hz. Ali’ye armağan ettiği, ucu ikiye ayrılmış kılıç.

Gefallen dir meine Beiträge? Bitte unterstütze mich und spendiere mir einen Kaffee:

Über Erol

Hallo und Merhaba, ich bin ein begeisterter Istanbul-Fan. Daher bin ich fast jedes Jahr vor Ort in Istanbul. Dort besuche ich meine Freunde und auch meine absolute Lieblingsstadt, Istanbul. Sollten euch meine Artikel gefallen oder falls ihr noch fragen könnt ihr mich gerne kontaktieren. Ich freue mich wenn ich euch helfen kann! :)

Siehe auch

Das blaue Auge – Türkisches Auge (Nazar Boncugu Amulette)

Das blaue Auge – Türkisches Auge (Nazar Boncugu Amulette)

Blaues Auge – Türkisches Auge (Nazar Boncugu Amulette) Das blaue Auge oder auch türkisch „Nazar …

Türkische Wörter im Deutschen

Wichtige türkische Wörter im Deutschen: Baklava Türkische Wörter in der Deutschen Sprache Die türkische Sprache …

Schreibe einen Kommentar

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.